W okresie jesienno-zimowym blisko 70% populacji ludności Polski zbyt słabo nawadnia swoje organizmy. Człowiek o każdej porze roku potrzebuje od 2 do 2,5 litra płynów na dobę, jednak tylko 1/3 Polaków ma tę świadomość. 

Niestety wywiera to decydujący wpływ na wiele ważnych aspektów zdrowia. Decyduje o właściwej odporności, kondycji fizycznej, a w szczególności ruchliwości stawów i narażaniu ich na urazy i kontuzje, a także o dobrym samopoczuciu. Eksperci podkreślają, że zarówno latem jak i zimą należy utrzymywać stały poziom nawodnienia organizmu.

Zimowa aura nie skłania nas jednak do spożywania napojów. Zapominamy przez to o odpowiednim uzupełnianiu płynów i tym samym zwiększamy ryzyko odwodnienia organizmu, którego objawami mogą być osłabienie, zawroty i bóle głowy, zmęczenie i apatia. Paradoksalnie zimą, pomimo niskich temperatur i mniejszego pragnienia, organizm odwadnia się równie szybko. Dajemy się oszukać mniejszemu pragnieniu. Jednak wpływ suchego powietrza i przebywania w nadmiernie ogrzewanych pomieszczeniach może mieć zgubny wpływ na nasz organizm.

Nasilone pocenie się w warunkach podwyższonej ciepłoty ciała po wysiłku, związane z utratą wody i soli mineralnych, może bardzo szybko doprowadzić do poważnych zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej. Do takich sytuacji doprowadzamy nadmiernie przegrzewając mieszkania, stosując niewłaściwe zasady ubioru w okresie chłodniejszej aury. 

Odwodnienie niesie za sobą liczne negatywne skutki: podwyższenie temperatury wewnętrznej, wzrost częstości skurczów serca, zmniejszenie objętości wyrzutowej i minutowej serca, ograniczenie przepływu skórnego, zmniejszającego utlenowanie pracujących mięśni, szybsze zużycie glikogenu oraz obniżenie funkcji centralnego układu nerwowego (umysłowych i poznawczych). niedostateczne nawodnienie komórek nie tylko pogarsza zdolność do wysiłku wskutek zmniejszenia objętości osocza i krwi krążącej, ale również zmniejsza sprawność mechanizmów termoregulacyjnych i zaburza przebieg procesów metabolicznych. Prowadzi to do znacznego osłabienia zdolności wysiłkowych organizmu, a nawet zagrożenia zdrowia i życia w następstwie wyczerpania lub udaru cieplnego. Początkowe objawy (bóle głowy, splątanie mowy, zaburzenia orientacji, osłabienie, uczucie senności) trwają bardzo krótko i mogą być niezauważone.Jeśli wysiłek nie zostanie przerwany lub nie nastąpi uzupełnienie płynów, rozwija się choroba cieplna.

Istnieje pogląd, że w zaburzeniach cieplnych występuje pewien ciąg objawów, od niegroźnych skurczów mięśniowych, poprzez wyczerpanie cieplne, do groźnego dla życia udaru cieplnego. Według Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób wyróżnia się 10 różnych schorzeń związanych z zaburzeniami gospodarki cieplnej. W sporcie najczęściej występują trzy z nich: skurcze cieplne, wyczerpanie cieplne i udar cieplny. Odwodnienie organizmu stanowi, obok zakwaszenia, zadłużenia tlenowego i wyczerpania substratów energetycznych, jedną z przyczyn pojawienia się zmęczenia. 

Równolegle z utratą wody organizm zawsze traci podstawowe elektrolity, które są niezbędne dla zapewnienia prawidłowego, zrównoważonego sposobu pracy układów i narządów wewnętrznych, co w fizjologii określane jest mianem homeostazy. Do najważniejszych elektrolitów naszego organizmu zaliczamy sód, potas, wapń, oraz magnez. Głównymi wskazaniami do badania stężenia elektrolitów są:

• zaburzenia rytmu serca
• nieprawidłowe ciśnienie tętnicze krwi
• bóle i kurcze mięśniowe
• monitorowanie gospodarki wodnej organizmu
• obrzęki kończyn dolnych

Nie trać cennych minerałów i nawadniaj organizm z preparatem Aktivion Sport During.

Sód - Norma 135-145 mmol/l

Sód jest podstawowym kationem (jonem dodatnim) osocza. Jego główną funkcją jest utrzymywanie optymalnej objętości płynów oraz ciśnienia tętniczego krwi. Sód decyduje również o wielkości wymiany wody pomiędzy komórkami a środowiskiem zewnątrzkomórkowym, a także odpowiada za prawidłowe przekaźnictwo nerwowe.

Przyczyny zwiększenia stężenia sodu we krwi (hipernatremia):

• Utrata czystej wody (najczęstsza przyczyna) w wyniku stanów gorączkowych czy też stanów wzmożonej przemiany materii
• (katabolizmu), np. w nadczynności tarczycy.
• Utrata płynów ubogich w elektrolity
• wzmożona potliwość
• wymioty, biegunka
• moczówka prosta
• zwiększone stężenie glukozy we krwi
• Nadmierna podaż sodu przy niedostatecznym spożywaniu płynów.

Skutki zwiększenia stężenia sodu we krwi:
Długotrwająca, przewlekła hipernatremia może nie dawać żadnych objawów klinicznych. Jeśli natomiast do zwiększenia stężenia
sodu we krwi dojdzie w krótkim czasie, może się pojawić:

• wzmożona pobudliwość nerwowa i mięśniowa
• omamy i zaburzenia orientacji
• obrzęki kończyn dolnych